کشور پهناور و پر جمعیت چین در دوران مائو ، دیوار آهنینی در برابر گسترش و نفوذ این هنر پر تحرک کشید.
لباس های آن دوران را هنوز به خاطر داریم؛ لباس هایی یک رنگ و با مدل یکسان، با یقه های بسته نظامی برای زنان و مردان. تصاویر آن روزها را به خوبی می توان در آرشیوهای تاریخی مشاهده نمود. امروز شاهد این واقعیتیم که چین حتی با سیاست های مستبدانه خود در ابعاد فرهنگی و اجتماعی نتوانست دربرابر حرکت توفنده مد و مد گرایی ایستادگی نماید. دیری نگذشت که آن دیوار آهنین فرو ریخت و مد گرایی وارد کار و زندگی چینی های امروز شد آن لباس ها هم به تاریخ پیوست.
متعاقب آن، پیروی از این صنعت هنری و زیبا جامعه چین را فرا گرفت، به گونه ای که نه تنها مردم فرهنگ مصرف پوشاک خود را تغییر دادند بلکه با دور اندیشی و ایجاد تغییرات بنیادین در اجرای طرح های بین المللی این کشور موفق گردید بازارهای جهانی را تسخیر نماید. آری «مد» این هنر جادویی اینک به یک صنعت تعیین کننده در جهان امروز تبدیل شده است. شاید در روزگاران گذشته وقتی کلمه مد به گوش می رسید نا خود آگاه پوشاک یا آراستگی  ظاهری در اذهان تداعی میشد ولی امروز، از لباس تا اتومبیل، تا گوشی تلفن و هر آنچه به دست انسان ها ساخته می شود از هنر طراحی و مد بهره مند است.
در حال حاضر این هنر موتور محرکه صنایع به ویژه صنایع مصرفی قلمداد می شود. طراح مد با نگاه هنرمندانه خود به جامعه و نیازهای روحی و روانی آن، طرح های خود را ارائه می نماید و در تمام اندیشه های خود به خوبی می داند که انسانها از یک نواختی بیزارند؛ به ویژه در عصر کنونی که همه چیز به سرعت کهنه شده و از رده خارج می شوند. پدیده مد که تغییر را به همراه دارد، همیشه کالایی با زیبایی های جدید به جامعه عرضه می نماید. گر چه عده ای بدون توجه به اثرات مثبت و سازنده مد در اقتصاد، فرهنگ و اجتماع، آن را صرفا مشوق مصرف گرایی میدانند ولی آیا می توان با خاموش کردن این موتور پر قدرت، جلوی حرکت صنایع را گرفت؟ آیا می توان فعالیت های عظیم اقتصادی را که از این طریق در حال انجام است نادیده گرفت؟ آیا می توان اثرات سکون و یکنواختی را که در صورت نبود این همه تنوع، در روح و روان جامعه بخصوص در جوانان بوجود می آید، نادیده گرفت. آیا بیماری وافسردگی را که از این طریق به جامعه تحمیل می شود می توان نادیده گرفت؟ آیا می توان انسان ها را از این خواست طبیعی (گرایش به زیبایی) محروم نمود؟ از نظر من پاسخ همه این سئوال ها منفی است. در حقیقت مد گرایی با ایجاد تغییرات سازنده در سبک زندگی افراد، باعث تولید کالای نو وشکل گیری الگوی مصرف جدید می شود. بدین طریق فعالیت های اقتصاد سالم به طرق گوناگون وارد چرخه زندگی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مردم شده و سطح رفاه جامعه را ارتقاء می بخشد.
من با این باور که لباس مانند زبان، هویت یک ملت را مشخص می نماید، با اندیشه خلاق و احساس رابطه عمیق با فرهنگ و هنر کشورم، طی نیم قرن گذشته همواره در طراحی به سه اصل وفادار بوده و هستم : اصل نخست «وقار» است که منش فرهنگی و اجتماعی ما ایرانیان بوده و ریشه در اعماق فرهنگ ما دارد. سپس «زیبایی» که همواره از هنر ایرانی الهام گرفته است وسوم،«کیفیت» که سرمایه و اعتبار ملی ما است و هر تولید کننده در هر رشته ای باید بدان پایبند باشد.
ویژگی کت و شلوارهای مد امسال، ضمن اندامی بودن استایل ها و کوتاهی نا محسوس در قد کت ها، استفاده از مواد طبیعی به جهت حفظ بهداشت فردی و زیبایی وحمایت از محیط زیست است. در نتیجه لباس ها سبک و راحت هستند و رنگ های تیره همچنان حضور پر رنگ و رنگ سبز در آینده پیشگام خواهد بود. زیبایی نعمت خداوندی است، پس آن را پاس بداریم.